Είναι γεγονός ότι μέχρι την ηλικία των δύο χρόνων της ζωής του, ένα παιδί έχει ανάγκη να κοιμάται περίπου μία με δύο ώρες το πρωί και άλλες δύο ώρες αργά το μεσημέρι. Μετά την ηλικία των δύο ετών, τα παιδιά συνήθως δεν φαίνεται να έχουν ανάγκη από τον πρωινό ύπνο. Πολλά μάλιστα από αυτά δείχνουν να μη χρειάζονται ούτε τον μεσημεριανό ύπνο, αφού προτιμούν να συνεχίσουν τη δραστηριότητά τους. Έτσι, αρκετοί γονείς επιλέγουν τη διακοπή του μεσημεριανού ύπνου των παιδιών τους, θεωρώντας ότι έτσι θα διευκολυνθεί ο βραδινός τους ύπνος.
Πολλοί επιστήμονες, όμως, έχουν αποδείξει ότι είναι μύθος το γεγονός πως εάν το παιδί δεν κοιμηθεί το μεσημέρι, θα κοιμηθεί ευκολότερα το βράδυ. Σύγχρονες μελέτες αποδεικνύουν πως η διακοπή του μεσημεριανού ύπνου προκαλεί νευρικότητα στο παιδί κατά τις απογευματινές ώρες. Η υπερδιέγερση μάλιστα αυτή του παιδιού το δυσκολεύει να κοιμηθεί τη νύκτα. Για τον λόγο μάλιστα αυτόν, προτείνεται σε όσους γονείς σέβονται την επιθυμία των παιδιών τους να μην κοιμηθούν το μεσημέρι, να ασχοληθούν με μια ήρεμη και χαλαρωτική δραστηριότητα μαζί του. Θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να διαβάσουν ένα παραμύθι στο παιδί ή να ακούσουν μουσική μαζί του, εκπονώντας μια εύκολη και ευχάριστη δραστηριότητα.
Ας εξετάσουμε όμως πιο προσεκτικά, τα πορίσματα των σύγχρονων επιστημονικών ερευνών αναφορικά με τα οφέλη του μεσημεριανού ύπνου:
1. Τα παιδιά τριών έως πέντε χρονών που κοιμούνται το μεσημέρι ενισχύουν τις μαθησιακές τους ικανότητες, αφού έχουν την ικανότητα να απομνημονεύσουν περισσότερες πληροφορίες σε σχέση με όσα παιδιά επιλέγουν να μην κοιμηθούν.
2. Όσα παιδιά ηλικίας έως πέντε ετών ξεκουράζονται το μεσημέρι, αυξάνουν τη γνωστική τους επάρκεια κατά 10%.
3. Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας που κοιμούνται το μεσημέρι έχουν τη δυνατότητα να επεξεργάζονται αποτελεσματικότερα τις πληροφορίες που έχουν συλλέξει κατά τη διάρκεια της ημέρας.
4. Προβλήματα συγκέντρωσης, μνήμης και χαμηλής σχολικής επίδοσης παρατηρούνται σε όσα παιδιά αποφεύγουν τη μεσημεριανή ξεκούραση.
5. Η έλλειψη μεσημεριανού ύπνου σε παιδιά τριών έως πέντε χρονών προκαλεί νευρικότητα, γκρίνια και προβλήματα συμπεριφοράς.